„24 Etiudy - filozofia Chopina”

Najnowsza propozycja muzyczna Kayo Nishimizu ukazuje nam spojrzenie Chopina na muzykę przez pryzmat dydaktyki. Etiudy, to swoista filozofia przekazująca zestaw kluczy do warsztatu pianisty jako wartości, którymi należy kierować się w życiu. Każda z osobna, to jedna konkretna technika zaczarowana w kompozycji na miarę wielkiej sztuki.

FRYDERYK CHOPIN
12 Etiudy op.10  (33:29)
12 Etiudy op.25  (35:28)
           (Total 68:57)

KAYO NISHIMIZU (piano)

*****

Chopin popularność zdobył jako świetny pianista. Dopiero potem zaistniał jako kompozytor. Jego doskonała technika gry na fortepianie zachwycała, zaś warsztat budził szacunek i uznanie. Jako dwudziestolatek skomponował zbiór 24 Etiud skatalogowanych dziś w opusach 10 i 25. Utwory te niczym nie przypominają etiud i wprawek powstałych do tego czasu. To kompozycje na miarę wielkiej sztuki.

Każda Etiuda to jedna technika, niezbędna do gry na fortepianie. Jednak Etiudy naszego wielkiego kompozytora nie wymagają mechanicznych, suchych powtórzeń dla opanowania tej techniki. Zbiory kryją klucze do nieustannego doskonalenia warsztatu. Chopin nie tylko pokazuje możliwości i sens stosowania różnych technik, ale przede wszystkim ich urok. Czarujące jest to, że wyciągając jakby zwyczajne śrubki i pokazując ich kształt przedstawia niespotkany sposób użycia budując w efekcie cudny zamek z samych tylko śrubek.

Chopina fascynowała nie tylko gra i komponowanie. Był także zapalonym nauczycielem gry na fortepianie. Podobno podczas lekcji korzystał z dwóch instrumentów, aby nieustannie wskazywać swoim uczniom właściwy kierunek pracy. Fryderyk zwracał jednak uwagę na ćwiczenia różne od ówczesnych, które zasadniczo skupiały się na technice. Podjął nawet próbę opisania własnej metody. Znajdujemy tu definicję muzyki, wyjaśnienia dotyczące zapisu nutowego i konstrukcji fortepianu. Choć jest to tekst dydaktyczny, widać w nim ogromną i wyjątkową miłość do fortepianu. Negatywnie nastawiony do ówczesnych sposobów ćwiczenia Chopin pisze: „Przez długi czas działano przeciw naturze, ćwicząc palce tak, aby dać im równą siłę. Zauważywszy, iż każdy palec został inaczej ukształtowany, lepiej nie niszczyć wdzięku szczególnych dotknięć każdego palca, lecz przeciwnie – rozwijać je”. 

Czyż za tymi słowami nie kryje się piękna filozofia, która odnalazłaby się wspaniale w naszym życiu? Grając Etiudy, odczuwam sens i głębię muzyki Chopina.

Styczeń, 2015 r.
Kayo Nishimizu